Waar de meeste mensen blij worden van het eerste lentezonnetje, krijgt ongeveer 20% van de Nederlanders letterlijk de lentekriebels. Bij hen steekt hooikoorts de kop op. Niezen, een loopneus, hoesten: het voelt alsof je ‘s zomers een wintergriep te pakken hebt. Wij beantwoorden vijf vragen over deze veelvoorkomende allergie.
Hooikoorts is een allergie voor het stuifmeel van bloeiende grassen, bomen en (on)kruiden. Het stuifmeel, ook wel pollen genoemd, dat in de lucht zweeft kan bij inademing allergische klachten aan de luchtwegen veroorzaken door een reactie van het immuunsysteem.
De periode dat je last hebt van klachten is afhankelijk van de bloeiperiode van de grassen, bomen en/of (on)kruiden waar je allergisch voor bent. Omdat de natuur vooral in het voorjaar en in de zomer floreert, is de kans op hooikoorts in deze periode het grootst. Het gaat dan om de maanden februari tot en met september.
Aanleg speelt vaak een rol bij hooikoorts. Als je ouders hooikoorts hebben, is de kans groter dat jij ook hooikoorts ontwikkelt. De allergie kan op elke leeftijd optreden. Meestal heeft iemand voor het eerst klachten tussen het vijftiende en vijfentwintigste levensjaar. Hooikoorts is niet besmettelijk: je kunt het niet van andere mensen of dieren krijgen.
Bij hooikoorts reageert je immuunsysteem op vreemde stoffen die je inademt. De zogenaamde mestcellen in de slijmvliezen van je luchtwegen herkennen het stuifmeel met een soort antenne (het immuunglobuline E, oftewel IgE). Als de mestcellen het stuifmeel herkennen als schadelijke stof, laten ze bepaalde stoffen vrij die de allergische reactie veroorzaken.
De eerste stof is histamine: deze veroorzaakt vaatverwijding, roodheid, jeuk en vochtverlies. Daarnaast worden ontstekingsbevorderende stoffen losgelaten, zogeheten interleukinen en leukotrienen. Deze trekken andere cellen aan die voor een chronische ontsteking zorgen. Hierdoor ontstaat slijmverdikking. De allergische reactie is een beschermingsmechanisme van je lichaam.
De symptomen van hooikoorts lijken op die van verkoudheid. Net als bij een verkoudheid, raken de ogen en de neus-, mond- en keelholte geïrriteerd, maar je kunt ook last hebben van algemene ziekteverschijnselen zoals vermoeidheid en hoofdpijn. Opvallend aan hooikoorts is dat het zich kenmerkt door een vroege en een late reactie. Bij de vroege reactie krijg je vaak te maken met gesnotter, genies, gekuch en gejeuk. En in de late fase komen er ontstekingscellen bij kijken. Deze veroorzaken een verstopte neus, hoesten, een piepende ademhaling en benauwdheid. Ook kun je in een later stadium moeite hebben met in slaap komen en last krijgen van hoofdpijn en vermoeidheid. Hierbij geldt: hoe meer pollen er in de lucht hangen, hoe ernstiger de klachten.
Ja, daar zijn verschillende manieren voor. Je kunt ervoor kiezen om een hooikoortsprik te nemen, dit is immunotherapie. Met deze therapie word je ongevoeliger gemaakt voor de stoffen waarop je allergisch reageert.
Naast de prik zijn er verschillende middelen die helpen bij de klachten, zoals neussprays, oogdruppels en hooikoortstabletten. Daarnaast kun je proberen om stuifmeel te vermijden. Houd bijvoorbeeld de hooikoortsverwachting in de gaten, houd ramen en deuren tijdens het pollenseizoen dicht en houd je slaapkamer pollenvrij door regelmatig je bed te verschonen en te stofzuigen.
Bronnen: Allesoverallergie.nl, Hooikoorts.com, Umcg.nl & Umcutrecht.nl.
