‘Later zal ik trots zijn dat ik officieel olympiër ben’

Het ene moment doe je mee aan de Olympische Spelen in Tokio en het andere moment valt je droom in duigen. Hoe ga je als topsporter om met tegenslag? Lars legt uit. 

Een dag na de kwartfinale vloog de Nederlandse heren hockeyploeg terug naar Nederland. Sindsdien zit Lars thuis, dicht bij zijn familie en vrienden. “Dit is de andere kant van de medaille. Je hebt in de afgelopen jaren je ziel hierin gelegd, want dit voelt als een traject van 5 jaar. En dan zit je opeens vol ongeloof thuis. Er gaat van alles door je heen, het is lastig om dat gevoel in woorden uit te drukken. Misschien heeft het ook nog tijd nodig om te beseffen.”

Pijnlijk

“Je weet dat dit kan gebeuren, vooral omdat er nog meer toplanden op de Olympische Spelen stonden. Toch is het verlies pijnlijk. Dat is nieuw voor mij. Om op zo’n hoog podium te spelen als de Olympische Spelen en dan niet eens de derde of vierde plek te bemachtigen. Het is een heel gek gevoel van leegte, maar het hoort erbij.”

Volgens Lars gaat iedere speler op zijn eigen manier om met tegenslag. Er is verder geen begeleiding van het team. “Uiteraard is dat wel het geval als je dat echt nodig hebt. Ik haal vooral veel steun bij mijn familie en vrienden, de mensen die dicht bij mij staan. Daarnaast praat ik veel met mijn teamgenoten. Wij hebben hetzelfde meegemaakt en dat maakt het makkelijker om erover te praten”, vertelt Lars.

Media

Wat Lars vervelend vindt, zijn de berichten in de media. “In Nederland vindt iedereen er wat van en moet het uitspreken. Uit zelfbescherming probeer ik de berichtgeving rond de Olympische Spelen te mijden. Ik lees dan ook niets over hockey. Want daar kan ik nu slecht tegen. Gelukkig worden er steeds minder berichten over geplaatst. Pas later kan ik dit verlies goed verwerken en achter me laten. Later zal ik trots zijn dat ik officieel olympiër ben.”

Steun

Lars koestert juist de berichten van mensen die hem een hart onder de riem willen steken, mensen die dichtbij hem staan. “Ik vind het mooi om te zien hoe mensen trots op me zijn, in goede en slechte tijden. Die berichten en felicitaties doen me goed.”

Terug naar normaal 

“Ik heb nu vooral behoefte aan dingen die ik de afgelopen jaren heb gemist. Binnenkort begin ik weer met mijn werk en sta ik weer op het veld bij Kampong. 12 september begint de competitie weer en moeten we weer wedstrijden spelen. Dat is goed, de knop omzetten en weer doorgaan. Je kan wel bij de pakken neerzetten maar daar bereik je niks mee. Nu zit ik vooral lekker thuis te chillen met Netflix aan, tijd voor familie en vrienden. Geven om mensen die er voor je zijn. Genieten van het leven!